Abimdi başucumda bekleyen,
Saatler gece yarısı olmuştu,
Bir sevgi yumağı gibi sarılmış bana,
Gözleri dolmuş, ağlardı gizli gizli
O sevgi beslerdi her insana,
Bana hasretindir uzaklığın
Sensiz olan her günümde,
Karanfillere bak güzelim
Nede güzel açmışlar senin için
Bir mazisin kör bir ateşte
Bir temiz sayfa açtım
Kardan beyaz, sudan sade,
Olmaz senden başka bir hayalim
Senle başladı senle biter
Bu ömrüm
Soğuk bir hava var dışarıda
Solmuş gül, karanfil
Isız bir köşe de üşüyen
Yetim çocuk.
İçimden gelmiyor seni seviyorum diyebilmek
Haykırıyor yüreğim dağlara,
Basit geliyor ona sevgi sözcüğü
Nedendir bilmem ama
Ayrılık sözcükleri dilinin ucunda
Sana bir rüyamı paylaşmak istedim,
İçinde sen olan bir rüya,
Fırsat vermedin anlatmama,
İçime gizledim senle olan rüyamı,
Hayat buya tattırır her acıyı insana
Sevmekte acı sevmemekte
Bilmem hatırlar mısın seninle ilk bakışmamızı,
Öyle bir heyecan vardı ki yüreğimde,
Anlatılamaz
Hatırlar mısın baş başa oturduğumuz
sesiz ve serin bir bahçede,
Heyecanım yenmiş hissedemez olmuştum
Şimdi gurbet ellerdesin babam
Yorgun ve bitkin düşmüşsün
Darılmışsın hayata/yaşamaya
Sana kefarettir çektiğin bunca acı
Dört ay oldu göremedim seni
Zifiri karanlığın kör noktasından sesleniyorum sana
Yalnızlığım ve sensizliğim bir tokat gibi çarpıp duvarlara geri dönüyor
Sessizliği yaşarken sarhoşçasına isyan ediyorum ayrılıklara
Ve sensizliğe koşuyorum kader oyununun son perdesinde
Ölüme koşar gibi kor ateşlerde yanar gibi
Kaybetmeden seni anlayamamışım ismindeki esrarı
Ben geceleri yaşardım sensiz,
Seni yıldızlarda aradı gözlerim
Sen sessizliğimin en güzel sesiydin.
Hayalin canlanırdı tüm benliğimde.
Bilsem ki uzaklar yakınım olur,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!