Tatlı bir gülümseme ile başladın,
Sevgi dolu her yanın,
Kimi zaman isyan ettin.
Kimi zaman neşelendin.
Bakmazdın yorgunluğuna
Ah yine tuttu bu öksürük beni,
Ben benden vazgeçtim artık,
Şafak mı? Sayılmaz ki,
Gece karanlığında 9 numaralı ranzada,
Duvara dönmüş, dalıp gitmişim.
Her yiğit geçer bu yoldan, Kimi koşa koşa yavaş yavaş,
Bırakır tüm sevdiklerini bir yana vatan uğruna
Tüfeği omzunda başı dik nöbet bekler gecenin karanlığında
Açıkmış, susamış ne fayda, namus yükü var omuzlarında.
Peygamber ocağına girmek ne büyük bir şeref
Bu hayat bana mı sana mı?
Hiç düşündün mü?
Yâda hissettin mi hissettikleri mi?
Ben Yaşarken ölmüşüm
Kime ne.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!