Benim yüreğime prangalanmış acılarım vardır,
Umutlarım vardır, Nemrut kadar büyük,
Ağrı kadar gerçekleşme ihtimali olmayan.
Sevdalarım vardır,
Fırata, Dicleya hayat veren.
Benim şiirlerim vardır,
Derdini anlatacak bir dost bulamamışsan
Yapayalnız kalmışsan dünyada
Ve çaresizsen çareler içinde
Güldürmüyorsa kader yüzünü
Islanmışsa yüreğin bulut misali
İnadına hüzünlü şiirler çıkartıyorsa karşına felek
Ağaçlar çiçeği sevdi
Geceler gündüzü sevdi
Bulutu gökyüzü sevdi
Ben sevmeyi bilemedim
Rüzgarlar dağları sevdi
Zaman çok geçmeden
Unutursun dediler
Söner yüreğinde bu yangın
Aramaz gözlerin köşe başlarında
Anılar senden
Sen de anılardan uzak
Ben Hep Aşığım
Yaşım on beş
Bir güzelin aşkı içimde
Ben yandım o da yaktı
Sandım ki bu aşk hep bende kalacaktı
Sevenim çok deyip sakın övünme
Kendinle kalınca anlarsın beni
Birgün pişman olup dövündüğünde
Maziye dalınca anlarsın beni
Pusular kuraca yolunda içle
Sakın ha gücenme şu sözlerimden
Ansızın resmine baktım bu gece
Parçalı bulutlu şu gözlerimden
Kirpikten damlayıp aktın bu gece
Gece çok karanlık gece kör, sağır
Kanunudur De
Yalana dönerse doğru bildiğin
Sırtından vurursa dostum dediğin
Terk edip giderse candan sevdiğin
Üzülme dünyanın kanunudur de
Yüreğimin defterinde,
Sana biriktirdiğim;
Şiirlerim, Şarkılarım vardı.
Sen gittin,
Onlar boynu bükük kaldı.
Oysaki daha söylememiştim şarkılarımı,
Bu gece oturup seni düşündüm
Ansızın yaş olup aktın gözümden
Seni hayal edip düşümde gördüm
Ansızın yaş olup aktın gözümden
Neler yaşamıştık seninle neler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!