Sevdanın ateşine, düştüm senin sayende
Hayatımdaki yerin, hüzünlü bir şiirdir
Neleri alıp gittin, neler bıraktın bende
Senden geriye kalan, talan olmuş şehirdir
Öyle yaktın gönlümü, Mecnun’dan beter oldum
Gel desem gelemezsin biliyorum ben bunu
Benim gönlüm yangında, sense uzaklardasın
Böyle olmamalıydı inan bu aşkın sonu
Benim gönlüm yangında, sense uzaklardasın
Bak üstüme geliyor duvarlar ve karanlık
Benim gönlüm, gönlüne yâr
Senin gönlün, gönlüme yâr
Gözlere kızmak neden
Gözlerin ne suçu var
Hasretlik bağrımı deler
Neler yaşadım ben neler
Geçip giderken seneler
Yâr bana gülmeden geçti
Dilimde sevda türküsü
Uçurum kenarındayım
Hasretmiş meğerse payım
Ben dört mevsim hep yastayım
Gurbete düştükten sonra
Hayallerim darmadağın
Çok koştum peşinden sevgilim senin
Bedeli ağır oldu seni sevmenin
Ondan böyle suskun, ondan durgunum
Yorgunum...
Gözlerim sen diye hayata baktı
Kapattım gönlümü, kapattım ah'a
Kini yüreğime, almam bir daha
Yeterince girdim, zaten günaha
Affet Sen Allah'ım, affet Sen beni
12.01.2018 Ankara
Ne bir vefa kalmış, ne hatır kalmış
Gidenler giderken, her şeyi almış
Yıllar ömrümüzü sessizce çalmış
Bunu bilmek bana ağır geliyor
Boşalmış sevdanın içi boşalmış
Yolum düştü Kerbela'ya
Ağladım Can Hüseyin'e
Çare mi var yanmamaya
Ağladım Can Hüseyin'e
Yoluna can kurban olsun
Başımı alıp da derde salarsın
Söyle hırsız mısın kalbim çalarsın
Ömrün bahar kalmaz sen de solarsın
Beni ağlatıp da ahımı alma
Feleğin cefası eksilmez ben de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!