İdrakim Zeval Bulur Gün Batımı Ufuklarda

İdrakim zeval bulur gün batımı ufuklarda Hayallerimin kırılır kanadı kalır bir anaforda Sular serazaed akar nehre baygın akşamdan Bilirim meçhulün bir mızrak yükseldiğini anılarda Bir çocuk göz bebeklerinde Gazze’ye su taşır Durmaz omuzlarda mavzer yarası keskin bir taştır Akan kan huzmesi sessizce dolar içime Çöle vaha olur yürek çeşmesinde çoğalır taşar Bir kelebek kanatlarını yalar geceden efsunlu dudaklarıyla Çare değil ölümsüzlüğe katran karası göz bebeklerin Yolları tutan toz bulutu selam verir münzevi kadına Salıncakta ağlayan çocuk bir mermiye kazır üç harfli adını Gül açar, rüzgar solar soğuk mevsimler geçidi yasta Bir bakış çağın ardında çoğalır ovaya muntazır Ölüm derman mı ağır sözlerine bir şifa olur bir hasta Sefer başlar mevsimler boyu gönül bir hecede hazır 12.03.2009 09.00