Ölü kuşları var bu memleketin,
Ölü ağaçları..
Ölü koyunları var dar ağaçlarında,
Göçük altında ölü insanları!
Ölü çiçekler yatar mezarda,
Sırtımda bin küflü sen
Nar yalınlık
Suskun gölgeme batırdığım
Kül topuklarım
Aşkın özdeğiyle
ağız dolusu susuyordunuz
beberuhiler çıkıyordu her taşın altından
iyilik kalpazanları şeytanın kahyalığını yaparken
parlak kırmızı balonlar dağıtılıyordu
“çuvaldızlılara”
Rus ruleti oynadık
Sen ve ben
Sana boşu
Bana kurşunu
Şimdi kan saçağı saçlarımı beğenmiyorsan
Ah, ömrüm…
Dilsiz uşaklar ile çok sesli sağırlar arası
Hep bir parçası yalnız ve ağır yaralı
Başkaları yüzünden,
Kendi yüzünden uzak,umuda yoldaş olanı
Ah ömrüm,
Yosun kokulu denizde
Sallanan tekneyim
İri yarı denizci biner
Elinde deniz feneri
Sakalları tıraşsız
Saçlarında tarak izi
Ölüler ve diriler,
Ve kavgada sofradakiler.
Bir yudum su,
Bir lokma ekmekten
Fazlası için dövüştüler.
Bir ömürlük acılar.
Sevinçler de bir ömürlük hüzünler kadar.
Ağlamaya da, gülmeye de bir ömür biçer hayat.
Peki ya, umut öyle mi ?
Um umabildiğin kadar…
I.
Nice kelimelerim var
Oturmuş bana ağlayan
Ama ben bunların hiçbirisini yazmayacağım
Söz konusu siz olunca sevgili ailem
Bir sözcük yeter size de, bana da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!