Bir ev yapmıştık seninle;
Temeli hayal,
Direkleri sevgiden.
Üzerineyse bir çatı koymuştuk;
Mutluluktan.
Bahçesinde rengarenk karanfiller vardı.
Yıktığın o evin yerine,
Bir yenisini yaptım.
Temeli öfke,
Direkleri nefretten.
Mutluluk çatısının üstünde,
Leş kargaları uçuşuyor.
Bahçedeki karanfilleri yolup,
Yerine darağacı diktim.
Ucundaysa resmin sallanıyor,
SENİ İDAMA MAHKUM ETTİM
Kayıt Tarihi : 17.9.2005 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!