İDAM MAHKUMU
İdam mahkumuna bile
Soruyorlar son arzun nedir diye.
Yağlı ipi boynuna geçirip
Sonra vururlar iskemleye.
Demek ki suçum çok ağır
Son arzum bile sorumadan
Vücudum ve hayallerim
İpin ucunda asılı kalır.
Suçumu biliyorum
İnan seni çok seviyorum.
Ölüm nedir be gülüm
Ben ateşinle yanıyorum.
Verdin hükmü kırdın kalemi
Keşke son kez tutsaydın elimi
Acılarım biraz hafifler
Hissetmezdim belki ölümü.
İpte asılı duran cansız bedenim
Görür geçip gideni
Sesiz çığlıklar atarak
İşte görün der gerçek seveni.
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!