İd Ama Yok ki...Bulamazsınız

Sakalını kırptılar
Tırnaklarını kestiler
Gözlerini oydular
Çükünü kestiler
Sesini kıstılar
Yüreğini çıkardılar
Beynini yediler.

Ve sonra onu bırakıp
'Hadi bakalım,şimdi naapıcaksın? '
dediler..
Zaten birşey yapmasına gerek yoktu,ama...
Yere düştüğünde,açık yaralarından fırlayan kan
toprağı suladı,
ateş alev çaldı,
suya kattı,
havaya daldı.
Sonra öyle bir resim yapıp yarattı ki...
Üzerine bakan gözler gitgide gerileyerek
Resmi bir bütün olarak görmeye çalıştılar...

Çalışsalar bile bütününü göremediler,
çünkü yeryüzünü kaplayan resmin.
Sıçrayan kanın,etin,kemiğin
sonuna erişemediler
sınırları sonsuz resmin.

2002-Şubat-Van
Körbalmey