İçtikçe Şiiri - Fatih Lâl Tuna

içtikçe;
sensizliğe benziyor her şey
sensizliği bu yüzden hiç sevmiyorum.
portakal suyunu ve şeftaliyi
daha çok seviyorum
meyvelerden elmayı kirazı ve seni
günlerden salı, çarşambayı
daha çok seviyorum...
her zaman ki gibi bahçemi seyrediyorum
bahçede ki söğüt ağacını
bir gün herkes gibi
onun da ölmesinden korkuyorum
yalnız kalmaktan korktuğum için....
belki de bu yüzden
kimseye yaklaşmıyorum...
bazen telefonlarda sitem eden dostları,
bazen de havaları bahane ediyorum içmek için.
bunlar olmayınca yokluğunu koyuyorum; meze yerine
o zaman daha çok içiyorum.
içtikçe meyvelerden elmayı değil şeftaliyi
çiçeklerden menekşe yerine papatyayı
ve sensizliği değil de seni sevdiğimi hatırlıyorum
çiçeklere, renklere, şarkılara takmış durumdayım...
bunların dışında; tüm işim gücüm
uzak diye; uzak olan olanlara
yaklaşmaya çalışıyorum.
bende herkes gibiyim
bak işte; herkesleşiyorum...