İçti Nuru Gönül Bandıra Bandıra

İlk emir değil miydi ikra
İnsanlık vakıf oldu sırra
Gönüller okundu ardı sıra
Ebu Cehil tosladı duvara
Nasip olmadı erişemedi nura
Yapamadı artık hiçbir numara
Aldı ya bir defa iflah olmaz yara
Kaldırıldı gönüllere o zalim saldırı
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Âlemlere Rahmet dini eyledi beyan
Ona koştu herkes bu nur dini duyan
Ebu Cehildi zalim acımasızca vuran
Yıkıldı yıkılmaz sanılan zalimce duran
Hiçbir zaman değildi insan halini soran
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Müşrikler zorladı hicret başladı
Yeni hayat için mutluluk yazıldı
Nur Nebiye bin bir tuzaklar yapıldı
Sessizce aralarında çıktı tuzaklar yıkıldı
Bu nasıl olur dediler ayaklar takıldı
Cehennemde binlerce çıra yakıldı
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Âlem insanlık Nur Resulü izledi
Ebu cehil yıkıldı eski günleri özledi
Zulüm fetih oldu cihana yetmedi
İman dört cihan yayıldı insanlar gülümsedi
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

İman bir nurdu gönüllere giren
Nur Nebi yolunda insanlık giden
Bitti artık yetti hakirliği zulüm bilen
Nur Nebiyle Kur’an bize nuruyla yeten
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Yüzünde vardı nebinin nurdan nur
Zalimler öldü âleme yayıldı nur
Sende ey kul imanı al gönlüne kur
Ondan sonra nefsi şeytanı vur
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Kul Mehmet’im ne güzelmiş Resulün hitabı
Âlemlerin Rabbi indirdi Nurdan Kur’an’ı kitabı
İman edene hiç değer mi cehennemin azabı
Hesap verilecek Rahman’a bil yap hesabı kitabı
Hakka secdeye kalk ilk vakit her seherin sabahı
İman nuruyla girdi gönüllere
İçti nuru gönül bandıra bandıra

Kul Mehmet