İçten İçe Konuşmalar Şiiri - Kağan İşçen

ilk akşamı sevdim bugün
bir cadde ortasında ağırdan
sevmek aceleye gelmezmiş
sevmek ilk akşamı beklemekmiş
ve en sancılı kuşkuda bile
atıvermekmiş soluğu soluksuzluğa

üzerinde uzun boylu düşünmeden
çıkılmış yolculuklara benzerdi yüzün
ne zaman dayansam kapısına şaşkınlığının
adressiz mektuplardan kaldırır gibi başını
git derdin
ama yerini söyle yalnızlığının...

yollar açıyorum düşlerden
çıkmazlarına zamansızlığın
gerçeğimiz öylesine az
bütün hayatlar engel gibi
yalnızlıklar sonu
kasabalı kalıntısı
arabesk ölüm söylencelerimize de...

göğe meraklı
masal yorgunu çocuklarla bir
ağlamak varken oysa boşluğa

yaz aksi yalnızlık
yalnızlık aksi yaz
pul pul yakamıozlar kıpırdar gözbebeklerinde
neye yönelsen ıslak çimen kokusu
ot izi
tek başına yorulmak şarkılarda...

yaz aksi değil bu yalnızlık
yalnızlık da değil yaz
ya da hiçbiri eşiğini de
geçkin unutmak kendini
onu aramak önce
tüm mevsimlerde
sonra onda bulmak yaz yalnızlığını

yazın hergün pazar
pazarları hep yaz
pencereler eski seslerden yoksun
ağla istersen
istersen sus
gölgeler kurak sıkıntılarla boğuşurken
sen günlerle uğraş
ama yaz sürsün yalan hükmünü
en insafsız inkarda bile...

uzağındasın laciverdin
yıldız ölümleriyle avun
gün batımlarıyla ırgalan
ama kaçır yazı
tut
ömürden say yalnızlığı...