İçten içe yazılırken oluşan varoluşta ki yansıma bir vurguydu düşüncede.
Ve kalpten hissedilen öz bir duyguydu kendine tamamlanan insan.
Yazılırken hayat, okunurken yaşamaktı özümüz.
Bir cümlenin içinden sessiz doğaçlamaya sustuk.
Suskunluktuk kendi kelimemizde.
Kitapların bütünlüğünde sonsuzluğun ruhuna d'okunur gibi
Kalbimiz, kendinden kendine bir yapraktı her bir duyuşta.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta