İçiyorum ben! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Neden biliyor musun? '

Ardından dökülen, gözyaşlarımı
Kurutmak için, içiyorum ben!
Kalbimi titreten, bakışlarını
Unutmak için, içiyorum ben!

Seninle gülmedi, bir türlü bahtım
Kaldırıp resmini, ateşe attım
İnan ki bedene, cana yok kastım
Unutmak için, içiyorum ben!

Demek ki yalanmış, beni sevişin
Gözümden gitmiyor, o son gidişin
Aklımdan çıkmıyor, veda edişin
Unutmak için, içiyorum ben!

Yıkılırım her gün, ayrı köşede
Bitti artık huzur, gitti neşede
Teselli arayıp, bir kaç şişede
Unutmak için, içiyorum ben!

Gözlerim maziye, öyle dalarak
Elimde kadehim, donup kalarak
Acılar içinde, böyle yanarak
Unutmak için, içiyorum ben!

Her akşam ayrı bir, masada sızıp
Kadere talihe, küsüp de kızıp
Kendi mezarımı, elimle kazıp
Unutmak için, içiyorum ben!

Böyle düşüp, sarhoş olana kadar
İçimde ateşin, sönene kadar
Kahrolup geceden, sabaha kadar
Unutmak için, içiyorum ben!

Sayende girdim bak, işte günaha
Belki de bu akşam, çıkmam sabaha
Merhem olur diye, gönül yarama
Unutmak için, içiyorum ben!

İçimde acımı, feryatlarımı
Uğruna çektiğim, günahlarını
Öptüğüm o ıslak, dudaklarını
Unutmak için, içiyorum ben!

İstersen maziye, sende dal amma
Kırdın ya kalbimi, sakın arama
Aşkını tuz diye, basıp yarama
Unutmak için, içiyorum ben!

Sırtımdan kalleşçe, o vuruşunu
Kalbime sıktığın, bu kör kurşunu
Teninin tenime, dokunuşunu
Unutmak için, içiyorum ben!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA