İçine Kapanık Şiiri - Affan Ceylan

En baştan başlar, kitap ön sözü
Beklersin gelmez, onca türlüsü
İstesende açılmaz, bağlı örgüsü
Ne dersin işte, hayat döngüsü

Hepimiz insanız, kendine gelir beden
Dört mevsim sonra duygu silsilesi
Mantığıma yatmıyo' ; kalbimi seçsem
O da bana dur diyo', bu nasıl bir gözlem

Tarifi çok zor, onca yıl sen sor
-Her şeyi ben sundum, önüme sen koy
Keşke şu hayatı benim gibi görsen
O zaman tutulurdu kademeli sözler

Çoktan yatırmıştım, rakibimi görsem
Deli diye anılırsın, kendine verse'ler
Yazıp alın yazımızı, kolayca çözcem
Aklım çok çelişiyor, ruh halimi görsen

Biliyorum herkes benim yakınımda
Fakat hissedemiyorum, kim var yanımda
Deli gibi bağırıyor, bir tarafımda
Fazla kurcalarsan kalmaz akıl da

Herkes bir gün ağlar, önümde dağlar
Aklımda kalmış birçok hata var
Tekrar yapmak için, içim atar nara
En kısa zamanda, bitecek bu çağ da

Gördü ki,
Tanıdığı herkes bir şeyler başarmış
Ama onu, yediği bıçaklar deli gibi sarsmış
Bir süre dayanmış, sonrasında
Kimseye güvenmeyip kendine sarmış

Hayatın oyunları şah değil matmış
Görmezden gelip aşırıya kaçmış
Bir de bir bakmış, başkaları için çıktığı
Her yolda hep kendisi batmış

Kendisi içine kapanık, bir deli yaratık
Kendinden nefret etmiş, gelip geçen yılları
Hiç dinlememiş, kendine bakanı
Yine de atmamış arkada kalanı

Bir türlü bir araya gelmemiş yakası
Ona göre hayatın kalmamış cakası
Ve listenin en başında kendisi vardı
Şimdi baktığında arkaya, kendisi karalı

İçine çok kapanıpta, kalamazsın kararlı
Kaç buralardan, buralar çok karanlık
Unutma,
Kapıları açamazsın, içerden kapalı

Sessiz sokak, saat gecenin ikisi
Sağa sola dönüp durur duyuramaz sesini
Hayalleri var, bu onun tek reçetesi
Ve lanet başarıyı hiç beceremedi

Takındı pelerini, bu da yeni denemesi
Sevgisiz büyüdü budur onun ceremesi
İstemediği halde, giderek artıda
Son zamanlarda, hayatın derecesi

Hisleri farklı, geçmişe dargın
Dört duvarla birlikte kendine sardı
İçinde kuşku var herkese karşı
Yanlız kalmakta aşırıya kaçmış

Belki onlar haklı, kendisi farklı
Hep salak olanı kendisi sandı
Anlaşmaya çalışsa da, hayat onu sattı
Delinmiş yaraya bu kaçıncı sargı ?

Kendisi içine kapanık, bir deli yaratık
Kendinden nefret etmiş, gelip geçen yılları
Hiç dinlememiş, kendine bakanı
Yine de atmamış arkada kalanı

Bir türlü bir araya gelmemiş yakası
Onu göre hayatın kalmamış cakası
Ve listenin en başında kendisi vardı
Şimdi baktığında arkaya, kendisi karalı