İÇİNE BATMıYOR MU Şiiri - İhsan Gürbüz

Kapıyı çarpıp gittin, benden usanmış gibi,
Boynu bükük kalışım içine batmıyor mu?
Gidişini bir oyun, bir şaka sanmış gibi,
Uzaklara dalışım içine batmıyor mu?

'Elveda' derken o gün, elini tutamadım,
Ne seni, ne adını kalbimden atamadım,
Sen unuttuysan unut, ben hiç unutamadım,
Günden güne soluşum içine batmıyor mu?

Gönlündeki yuvamı, bir sözle yıkıp gittin,
Gözlerimden süzülen yaş ile akıp gittin,
Yalnız kendini değil, beni de yakıp gittin,
Hüzünlerle doluşum içine batmıyor mu?

Sevmek varken dünyada, ayrılığa ne gerek,
İyi mi ettin sanki böyle kırıp-dökerek?
Katlanılmaz oluyor bu ayrılık giderek,
Böyle mahzun oluşum içine batmıyor mu?

Sabır vardı tükendi, tahammül vardı bitti,
Beni ben yapan yalnız bir akıl vardı, yitti,
'Senden başka' herşeyim seninle çekip gitti,
Saçlarımı yoluşum içine batmıyor mu?

Gözlerini arayıp, yakamozlu sularda,
Seni düşünmek varken, haramdır uykular da,
Olur-olmaz her yerde, sahilde, kuytularda,
Şarkımızı çalışım içine batmıyor mu?

Nasıl geçecek bilmem, bu ömür bir başıma,
Söz geçiremez oldum, isyankar gözyaşıma,
Yokluğun bulaşmış bak, ekmeğime-aşıma,
Lokma lokma ölüşüm içine batmıyor mu?

(23.04.2008 -Alanya)