İçinden Gece Geçer Adımlarımın

İçinden gece geçer adımlarımın
Bir sokak lâmbasının fersiz ışığında ararım kendimi,
Titrek bir mumun alevinde beklerim gözlerini.
Kimi zaman boşluğa fırlatılan çığlık olur gece,

İçinden gece geçer adımlarımın
Ve ben yıldızlarda bir tesbih narasıyla uyanırım sabaha
Bir başka gönülden seyrederim kendimi
Kendimden binlerce ışık yılı uzakta

İçinden gece geçer adımlarımın
Adımlarım bir ezelden bir ebede gider
Sonsuz bir muammadır bu evren
Başladığım yere çıkar tüm yollar

İçinden gece geçer adımlarımın
Özlemim vatan olur, kavuşma arzusunda yananlara
Soluksuz kalırım nefes almadan bu topraklarda
Dokunur ellerim göğsümdeki emanete

İçinden gece geçer adımlarımın
Tek bir sözdür aslında telaffuzu olmayan
Gökyüzüne açılan ellerimde hissederim sedalarını
Ve bir kalem Bir kâğıt olur gece, yıldız olur gözlerinde..