İçinden Çürüyen Çınar Sensin

Dokunur ruhunun eksiği kalbine,
Sarsar acı seni sinsice.
İçinden çürüyen çınar sensin.
Bak kurtlanmış için,
Bedenin sağlam görünse de.
"Yılmayacağım!" dedikçe eridin.
"Ölmeyeceğim!" dedikçe serildin.
Hırçın denizlerde yüzerken bir zaman
Bir damla su oldu seni boğan.
Çığlıkların duyulmadı bir adım öteye.
Göz yaşların akıyor, geçmişe ve geçmişe.
Tutsaydım seni hala senindi derin sular
Tutmadım, çünkü ölmeye de ihtiyacın var.
Ölüm kime son olmuş ki sana olsun?
Her ölen başka bir zamana doğar.
En sevdiğin yalnızlıktır celladın, farket!
Sen farketsen de ne fayda
Yazık! Zehri içmişsin artık
Zamanın elleri boğazındadır şimdi
Celladına aşık kadın, son söz vakti geldi!