Kentin arka sokaklarında yürürüm,
Kilitli kapılar susar, pas tutmuş tokmaklar.
Her taşta yitmiş bir adım,
Her duvarda silik bir yüz iz bırakmış.
Bakışlarımı eğip geçerim,
Camlardan süzülen siluetler,
Adını anmadan geçen sabahlarda
Unutulmuş çaylar soğur duraklarda.
Bir ses ararım kalabalıkta,
Ama hep bir uğultunun içinde kaybolur.
Cümleler, dudaklarda eksik kalır.
Söylenmeyen şeylerin yorgunluğudur bu belki de.
Zaman, eski bir saat gibi işler içimde,
Tik taklar değil, çiviler sayarım her dönüşte.
Bir yerlerde kalmış olmalı yüzün,
Belki bir vitrinin standlarında,
Belki de bir pencerede, gözünü dünyadan ayırmış bir bakışta.
Kayıt Tarihi : 13.3.2025 07:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
