Beyaz badanalı dört duvar arasında, esmer teniyle süzülen Elif birkaç saniyelik bulutlanmadan sonra gözleri parlar. Bir yeşil salkım üzümü sunan öz anne ve babası olmayan bu insanlar, ışığının kaynaklarıydı o an karanlıklarını kovan.
Yüreği ılıcık, sıcacık, içi içine sığmayan Elif bu annesini çok severdi. Bu sevgisine akabil öz kızları gibi bağırlarına basan ailede belli ki kendilerinden sayar olmuşlardı. Hele babası yok mu onu hep diğer kızlarından farklı tutar, hep onu kollardı.
Elif yengesini hiç sevmezdi nedeni abisini elinden aldığıdır. Birde yengenin ailesi geldikçe söylenirdi ister istemez:
—Ne gıcık insanlar, ablammış goya derdi!
Tamamını Oku
Güzel,hayatın içinden bir konu harika bir anlatımla bir araya gelince çok hoş, kendimizi bazı bölümlerde elifin yerine koyabileceğimiz bir öykü çıkmış ortaya.nacizane fikrimi sorarsanız burda bitmemeli bu öykü.hayatın hızı yüzünden ne kendimizin ne de başkalarının yarım kalışlarını farkedemiyoruz. İçinde Hep Var Olan Yarım Kalmışlık lar gibi yarım kalmamalı ve tamamlanmalı diye düşünüyorum. Şiirlerinizdeki gibi yazınızda da akıcı aktarımınızı bulduk.Yüreğinize,kaleminize sağlık.
dostum, güzel bir çalışma olmuş, nesir türünde...bence nesirde de başarılısın bence! bu tür yazılar zor yazılır ve gerçek kalem gerektirir. bende bir roman denemesi yazdım. yaklaşık üç yıl sürdü. bir yazar'ın son derlemesi ile nihayet e erdi. basım aşamasında. bendeki tembellik mi desem, bir türlü başına geçipte bastırmıyorum...emeğine sağlık...safet kuramaz
Paylaşımız için tesekkürler..Evet yaşanmış hikayelere devam..Benim çok hoşuma gitti inanın..Saygılarımla...
Darmadağınık bir anlatım. Edebî bir metin ve hikâye olmaktan çok uzak. Emeğinize ve paylaşımınıza teşekkürler. Saygıyla.
Elif'te artık her genç kızın rüyalarını süsleyen geceleri aramaya başlar adım adım...
Annesi bu akşam yoktu babasıda erken yatmıştı. Misafirleri gidince oda ev işine meşgul olur. Elif kendisini yalnız hisseder. İşte o gün ne olduysa olur Elif'in yüreğinde! Yüzüne tatlı bir sıcaklığı vücuduna yayılır. Kadınlığı ilk kez bu anında tatmaya başlar ve garip bir sevinci alır ta ki sözlerine yansıyana dek:
—Her günkü gibi her şey aynı belki kendi evim olunca her şey benim olur, evim ailem.
tebrikler.....saygılar
yine güzel bir paylaşım... tebrik ediyorum...
teşekkürler paylaştığınız için anlatım fevkalade selamlar
müzeyyen başkır
Her günkü gibi her şey aynı belki kendi evim olunca her şey benim olur, evim ailem.
Der ve sonra evlenir.
GÜZEL BİR PAYLŞIMDI...YÜREĞİNİZE SAĞLIK...KUTLARIM
tebrikler bu güzel çalışma için kutlarım kaleminiz daim olsun
O zamanlar yaşınında verdiği küçük dünyasıyla Elif inanırdı. Aslında Elif annesinin sözlerine kıyamazdı, oda bilirdi. Aralarındaki derin bir bağ çoktan kurulmuştu. Bu bağ sayesinde sevgideki asaleti görmek mümkündü tutum ve davranışlarında. Hele gülüşleri yok mu Anne kızın, eeh geçinip gidiyordu birlikte bir çatı altında...
Kimi zaman olur, Elif arada bir dertleşirdi kendiyle:
—Allah’ım ne olur hakkımda hayırlısını ver! Dedi içinden.
Elif'te artık her genç kızın rüyalarını süsleyen geceleri aramaya başlar adım adım...
Annesi bu akşam yoktu babasıda erken yatmıştı. Misafirleri gidince oda ev işine meşgul olur. Elif kendisini yalnız hisseder. İşte o gün ne olduysa olur Elif'in yüreğinde! Yüzüne tatlı bir sıcaklığı vücuduna yayılır. Kadınlığı ilk kez bu anında tatmaya başlar ve garip bir sevinci alır ta ki sözlerine yansıyana dek:
—Her günkü gibi her şey aynı belki kendi evim olunca her şey benim olur, evim ailem.
Der ve sonra evlenir.
güzel bir çalışmaydı değerli gönül dostu tebrikler yüreğinize sağlık selamlarımla
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta