İçinde Güneş Yok Şiiri - Nesrin Akalmış

senden ertesi günler karanlık bu şehir
içinde güneş yok hiçbir cümlemin

ben;

birazdan tutacağım kendimi kolumdan
en aşina yalnızlığıma götüreceğim
dağılmış saçlarımı tararken aynada
gözlerimi kaçırıp gözlerimden
yokluğunu görmezlikten geleceğim

zil zurna olacak gece
yudumladıkça senden kalan karamsarlığı
sarhoş olacağım
kelimeler yalpalayacak dudağımda
gözyaşlarım sızarken

her karanlığın sabır duvarı
göğsüme bastırıp son kırıklarını
umutsuzluğumu avutacağım
ellerim çok konuşacak çok
susacağım

sen;

uzak bir kentin sokaklarında
omuzlarına sinen mutsuzlukla
ıslığına özlem konduran adam
ayak izlerinle dokudukça mesafeleri
büyüt bensizliği

sonra çekil inzivaya ve en keskininden
al şaraba yatır vicdanını
hatta belalısından bir anı seç geçmiş defterinden
bin defa hançerlesin bağrını sus
kanatsın sende bıraktığım yanımı hisset

ve;

yaşamayı seçtiğin zaman
gülümse bana
güneşli şiirler yazacağım
senin için