Gökyüzü içim gibi kapkara
Gözyaşları sicim sicim akıp karışıyor toprağa
Bereket can veriyor
Ama Yüreği belki de yasta
Belli olmayan yaşlarla
Bizi anlayan düşman ayrılmıyor yanımızdan
Savurduğumuz zehir dumanıyla,
Yağmur yaşlarına bıraktım kendimi
Yıkasın tüm benliğimi
Arındırsın tüm kasvetimden, özlemimden, hasretimden
Acılar belki terk eder beni
Yüreğim çok uzaklarda
Özlemime gel diyememek en büyük felaket
Yağan rahmet yalnız değilsin
Ediyorum sana eşlik, tüm benliğimle, gözyaşı dökerek..
Kayıt Tarihi : 11.12.2023 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!