üşüyorum, hayret!
yoruluyorum hatta
oturmak bilmeyen
üşümek bilmeyen ben...
bir leğen çorba
üç beş tandır ekmeği
üşüşürdük beş on kişi
bir de soğan olduysa...
en kralı bizdik o zaman.
elektrik,tüp kökten yoktu
biraz da gazyağı varsa
karanlığımıza bir fitil de yanıyorsa...
dünyamızın aydınlandığını sanırdık
güzeldi,mutluyduk,kandırılıyorduk.
gece karanlıklarını unuttuk şimdi
çorbanın,soğanın tadını
tandır ekmeğinin rengini
o kadar büyüdük ki
o kadar büyüdü ki içimizdeki karanlık...
Kayıt Tarihi : 8.7.2008 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en önemlisi huzur sağlık mutluluk tabi de galiba hem gözleri 4 açmak hem de küçük şeylerden mutlu olabilmeyi başarmak gerekiyor...
üşümek bilmeyen ben...
bir leğen çorba
üç beş tandır ekmeği
üşüşürdük beş on kişi
bir de soğan olduysa...
en kralı bizdik o zaman.
elektrik,tüp kökten yoktu
biraz da gazyağı varsa
karanlığımıza bir fitil de yanıyorsa...
dünyamızın aydınlandığını sanırdık .......işte üstadım biz eskiden bir değer ve değerin içindeki aydınlıktık...tam puanımla saygılar
TÜM YORUMLAR (7)