Icimizdeki Gelgitler Şiiri - Umut Pekin

Anlasilamamak ne kötü bir duygu olsa gerek.
Yani,üstüne bastira bastira söylediklerimiz,bize ait olmayan en uzaginda oldugumuz kendiciligimiz.
Kaybettigimiz kendimiz,aslinda yasamda bir hiciz.
Bazen bir kral gibi,keskin ve sert söylemlerimiz,derinliginde kaybolunan bir romanin anekdotlarinda hayat bulan, ic celiskilerine benziyor kendimizin.
Siradanlasma denilen sey ise,bilinc denklemimize ne kadarda zit bir yasamin icinde gezindigimiz.
Hep ayni gazinoda raks eden dansöz gibi.
Algilama gücümüzün,cevremizdeki düsünce hamalligi altindaki esaretinin,bizi bogdugu kanisindada hemfikiriz.
Sorunumuz örgütleyemedigimiz kitlelerin,siradan gecmislerindeki kendimizle barisik olmamiz,öyle yada böyle.
Bu daginikligi ve acmazlari ayartan,,bu gel-gitlerde sakladigimiz eskiyen yanlarimiz,bizi rehin aldigi yasamimizdaki yüzlesmedigimiz binlerce hataylada asina.
Insanlara alternatif olamayisimiz,belkide su toplumdisi attigimiz rövesata denemeleri.
Oysa kendimizi baskalarinda degilde,baskalarini kendimizde aramak, mululuga giden yolda atacagimiz ilk adim.
Baskalarina art niyetli davranmayi, birilerinin bize yaptiklarini ve yasattiklarini bahane göstermek,o birilerinin ekmeginede taze yagi, balla sürmekten baska bir seyde degil.
Yani bireylerin istah malikanelerinde toplumsallasamayan kendimiz,Lordlarin önlerine konulan istakozlar gibi afiyetteyiz.
Karsi oldugumuz düsüncenin kemdimizdeki egemenligini,”dogduk ve sucluyuz” savunmasi yaparakta alt edemeyiz.
Bize yüklenen dagarcigini o birilerinin,yenilenen bilincimizle, gecmisimizdeki her hataya bir boksör yumrugu atarak,nakavt edebilmeliyiz,gücümüzede gitse,dislerimizide siksak hincla,hic bakilmayacak kadar utansak bile.
Utanilacak sey yapilmamasi gerekendir.Mesele hic düsünmek istemedigimiz utanclarimizla, yasamamiz bence.
Bu kadar kibirli olmamizida besleyen olgularda,ne kadar utanilacak iliskileri yasadigimiz gercegi.
Ölümüne sevdiklerimiz hani vardi ya,hani canimizi verecegimiz dostluklar.
Düsünsenize kac senedir aklinizin bile ucundan gecmeyen hikayeler, ilkokula giderken okudugumuz Heidi kadar yabanci bizlere.
Hayat; kulvarlarinda kosuya cikmis atletlerin,hic durmadan ve hic soluklanmadan kosmasiymis meger.
Maraton kadar kisa ve unutulacak kadar aci.
Ve sonsuzlukta bir isigiz,bir nokta biz insanoglu.
Kücük bir duygulu ayrinti; Kavramlarin kendisine küstügü askin savasinda, özgürlüge dair hicliklerin, sonsuzluga uzanan karelerinde yalpalanan...