Zamane çocukluğuydu,
topun sahibi ile kurulan takım,
taşlardan kurulan yamuk çizgili kale.
Kan ter, toz toprak, içersinde onlarca çocuk,
o bağırışlar arasında,
koruyup kollayan tiz bir anne şefkati.
Son düdüğü çalarak oyunu bitirirdi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman