İçimizdeki Annesizlik Boşluğu

İçimizdeki Annesizlik Boşluğu

Hain bir karanlığın arefesinde yalnızım
Senin sıcaklığından uzakta bir boşluk kadar anlamsızım
Yanında olamamak ölümlerden bin beter
Ne tarafa dönsem olmuyor işte ne yapsam imkansızım.

Tüm bu açmazların ortasında yalnız bir Türkü gibi kalakaldım
Olmadık zamanlarda olmadık şarkılar mırıldandım
Yüzünün sureti gözlerimden kaybolsada
Hep yalancı seslere bir umut sensin diye aldandım.

Elleri milyonlarca defa öpülesi annem olmuyor
Sana dair ne biriktirdiysem arkamı bir dönsem kalmıyor
Daralıyorum,sancılanıyorum kimsesizliğime ağlıyorum
Sebepsizim,nedensizim senden ayrı hiçbir ocak yanmıyor.

Bu ağlamalar yalvarmalar sebepsiz değil
Gittin gideli hep aynıyım hep yalnız,hep sefil
Darmadağın hırçındır düşlerim yalandır bütün gülüşlerim
Bu kalp senden başka bir kadına asla vermemiş meyil.

Kimsesizliğin koynunda gariban kuşlar uçuruyorum
Umutlarım misali gidip asla dönmüyorlar aklımı kaçırıyorum
Dar ağaçlarında bir militan edasıyla dik durduğuma bakma anne
Senden sonraki sebepsizliğimden kendi bildiklerimi bile şaşırıyorum.

Bir rezil tufan,bir uçsuz bucaksız maceraydı aradığım
Bunca yaşamışlığımdan sonra anlamlı bir tek şey vardı kavradığım
Sensizlik bir uçurum boşluğu bir aciz yalnızlıkmış
Kocaman bir hiçmiş,bir berbat düş kırıklığıymış senden gayri yaşadığım.

Hep peşinden koştuğum idealleri bir bir toprağa gömerken
Geride bir tek resmin vardı herşeylere hazin bir veda ederken
Dertlerime gark edip bir biçimsiz boşluğu duvarlarıma yazıyorum hüzünleri
Nasılda çekip gidebilirmişim sen beni böyle karşılıksız severken

Umutlar,bitmekte olan bir mumun son titrek alevleri
Herşey terkedip gitsede gitmezmiş üstündeki annenin o mahur gözleri
İçime nasıl sindirebilirim bu metanetsiz isyanları şimdi
Nasıl sevebilirim savururken bu anlamsız gülücükleri

Madem insan kendi yalnızlığında buluyormuş kendini
İstediğin herşeyi yap hadi kolaysa bul kaybettiğin anneni
Yalan inançlarını kurşuna dizerken,tüm idaellerini terkederken
Çok geçtir artık değiştiremezsin insafsız kaderini.

Öyle bir suskundurki onun seni istemeyerek bırakıpta gidişi
Dünyadaki herşeyin üstündedir saçlarını okşayıp seni sevişi
Zavallı bir dirençtir,kopmama isteğidir, mutlu olmandır
Bir dilenci gibi,senin mutlu olmanmış tanrıdan son dileyişi.

Kimin umurunda şimdi senin bu koca evrende varolman?
Kimin umurunda sanıyorsun herşeyi bütünüyle kavraman?
Mutluluk için çıldırırken,kocaman bir mutsuzluk verdiysen annene
Neyi değiştirebilir,neye faydalıdır koca dünyanın mevzularını tektek anlaman?

Çok biçimsiz durdu sendeki bu çarpıtılmış hayaller
Annenden dahamı değerliydi peşinden koşup gittiğin idealler
İncir çekirdeğini bile doldurmayan bir koca boşlukmuş sonrası
Nekadar da saçmadır annensiz bildiğin tüm mealler.

Bir soluksuz tükeniştir,bir şekilsiz serzeniştir
Susmaktır,ağlamaktır,kaçmaktır geriye kalan herşey bitmiştir
Benliğini kaybetmektir,itaatsizliktir,isyandır öyle yapayalnız kalışların
Durduramamışsındır ve herşeyini kaybetmişsindir o mübarek insan zamanın tünellerinde yitip usulca gitmiştir...

Ayhan Demiralay
A.S.İ

Ayhan Demiralay
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 11:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Dünyanın en dayanılması güç acısı galiba annesizliktir bundan daha kötü olan ise annen yaşadığı halde ondan mahrum olmaktır...bu şiirimi tüm annelere ve onların değer bilmez evlatlarına itham ediyorum....

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Merâl Özcan
    Merâl Özcan

    içselliğiyle şiire hakkını vermişsiniz...tebrikler...

    Cevap Yaz
  • İrfan Yılmaz
    İrfan Yılmaz


    Sevgili kardeşim : Ayhan Demiralay

    İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.

    Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:

    O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.

    Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.

    Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
    Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.

    Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.

    Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.

    Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:

    ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
    Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.

    Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..

    İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.


    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Ayhan Demiralay