3.12.1994 İzmir/Konak
Gece beş, parmaklarımdan kayanlar tuş.
Fransızca öğrenmemi bekleyen bir şarkı
Çok, gerçekten öyle çok uzaklardan geliyor ki...
Yahut kulağım arkaladı bir çeşit duyguyu.
Sindirilemeyecek bir şey yokmuş gibi gelir,
sindirilmesi icap edecek bir şey yokken.
Burnuma kekik kokuları çarpıyor çiğ,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yaşamak,
"Yarı uykuda mı başlar?"
Ya da biter...
...
Mesela ben,
Nasıl okumaya başladığımı rüya ile karıştırır, işte o "yarı uykuda" olup bitti diye düşünürüm...
Bilinç ile farkına varmak da öyledir,
Karışır birbirine...
"Ne büyük hata" der, uyanırsın bir anda!
Olup bitmiştir oysa her şey,
Demişti ya birileri... "Atı alan Üsküdar'ı geçti..."
Jean Calvin...
Sanırım o "uyku halini" en iyi kullananlardandı!
Cenevre uyanana kadar işi bitirmişti bile....
Şiir böyle..
"İç Uyanması" bir bakıma..
Tebrikler Genç Şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta