İçimin en sıkıldığı anlarda
Çomak değmemişse günahtan yana
En parlak fikirler çarpar aynama
Çözülür Kaf dağındaki muamma
Düşünmek renk katar hülyama
Yaşanmamışa dair ne varsa
Kervan kervan, katar katar…
Zan atar, vehim satar
Dünya dümdüz bir arsa
Gölge olur asırlık ağaçlar…
İçimin sıkıldığı anlarda
Şifa bulur içimdeki hastalık,
Ne bir mevki, ne dünyalık
Bir boşluk uzanır gökkuşağından
Tırmanır uzaklaşırım dünyadan
Aklımda bir tek anam…
İçimin sıkıldığı anlarda
Sükuttayım aslında….
Kayıt Tarihi : 26.6.2011 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!