İçimin Sıkıldığı Anlarda…

İçimin en sıkıldığı anlarda
Nazar değmemişse daha
Yaşanmış fikirler çarpar aynama
Çözülür muamma
Düşünmek renk katar hülyama

Yaşanmamışa dair ne varsa
Kervan kervan, katar katar…
Zan atar, vehim satar
Dünya dümdüz bir arsa
Gölge olur ağaçlara

İçimin sıkıldığı anlarda
Şifa bulur içimdeki hastalık,
Ne bir mevki, ne dünyalık
Bir boşluk uzanır ordan
Tırmanır uzaklaşırım dünyadan
Aklım başımda olmadan

İçimin sıkıldığı anlarda
Sükuttayım aslında….