İçime Sığındığım An Şiiri - Seyrani Göl

Gözlerimi kapattığımda
dünya susuyor,
sessizliğin koynunda
kendime sığınıyorum.

Dağılmış düşüncelerim
tek tek diziliyor,
kırık dökük anılar
bir mozaik gibi tamamlanıyor.

İçimde sakladığım tüm parçalar
yerini buluyor sonunda,
ne eksik, ne fazla
tam da olması gerektiği gibi.

Öyle bir an ki bu,
ne kaçmak ne tutunmak var,
sadece
tamamen olmak.

İçime sığabildiğim an,
en büyük zaferim bu;
dünya ne yapsa,
ben oradayım
kendimle barışık,
kendi evimde,
tam huzurla orada yaşıyorum.
S.GÖL