İçime Gece İndiğinde Şiiri - Seyrani Göl

Gecenin ince perdesi indiğinde,
yorgun düşer tüm yıldızlar,
ve sessizlik, en derin halini bulur.

Ben hâlâ beklerim,
dokunmadığın yerde kalan soğuk ellerle,
satenin altındaki gölge gibi
varlığınla yokluğun arasında kaybolurum.

Bir zamanlar
gözlerinle aydınlanan bir dünya vardı
şimdi ise yalnızca
hafızamda kalan bir titreme var.

Zaman,
eski bir şarkının son notası gibi
sessizce sönerken,
benim içimde
yanık bir melodi gib çalıyor hâlâ.

Unutulmuş duyguların rüzgârında,
kaybolan umutların izinde,
sadece senin adın var
sessiz,
ama asla unutulmaz.

Ve sonunda,
satenin gölgesi gibi,
sonsuzluğa uzanan bir iz bırakırım.

Ne sen, ne ben;
care etmez artık,
yalnızca
geceye bırakılan bir
ışığın yankısı gibi seni arar dururum.
S.GÖL