İçimden Gelen Ses Şiiri - Mustafa Erol

İçimden bir ses der ki bana:
“Ne yazıp durursun boşuna,
Anlatamıyorsun işte, yeter yazdığın.
Anlatamıyorum diye yâre sevdayı,
Yeter kendine kızdığın.”
Eski sevdalar nerde diyenler,
Bilseler yüreğindeki büyük sevdayı,
Kullanılmaz o cümle bir daha.
Aya gün değince, ay güneş olurmuş.
Ruh sevdayla, kendini bulurmuş.
İcazet almak gerekirse eğer sevda için,
Mecnun’dan değil benden alınmalı artık.
Çünkü değmemiştir bendeki gibi gün aya.
Bu sevda karşısında Mecnun da, Ferhat’da,
Hatta Kerem ve Yusuf kalır yaya.
Analar ne âşıklar doğururmuş meğer derler.
Bilseler bu aşkı eğer.
İçimdeki ses haykırır:
“Nereye varırsa varsın bu aşkın sonu,
Yolun doğrudur aşk için.
Aşk yoksa hayatta eğer yaşamak niçin? ”

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya
02.Eylül.2012