İçimden Dökülen Kırıntılar

Zaman ilerledikçe güç kaybeder olduk
Sabır nedir artık bilmez olduk
Bekleyeceğimizi bile bile nedense
Küçük bahaneleri büyütür olduk

Beklemenin ne olduğunu daha iyi anlıyorum
İçimde ne fırtınalar esiyor inan bilmiyorum
Bundan sonraki adımımı göremiyorum
Çaresizim, kararsızım ve yine bekliyorum

Geçmişe özlemle bakıp duygulansam da
Adını her duyduğumda gözümde canlandırsam da
Gözlerine her baktığımda içinde kaybolsam da
İnan bundan sonraki adımımızı göremiyorum

Sevgi, özlem ve aşk varken bu soğuma olmamalıydı
Bu kadar yakınken bu sessizlik niye!
Sabır, tevazu ve anlayış varken bu kin doğmamalıydı
Birbirimize bu kadar inanmışken bu dargınlık niye!