İçimden Çıktım Nihayet Şiiri - Nursel Özşen

İşte girdi hayatım yeni bir tünele
Belki tünelin sonu aydınlık
Belki hep içimde kalacak karanlık.

Hediyesini açan çocuğun yanağındaki gülüşün
Gamzesi olacağım
Kim engelleyebilir beni
Nerden bilecekler bulduğum çözüm
Onun gamzesinde çözülüyor düğüm.

Soğuktan yem bulamayan güvercin
Attığım ekmek kırıntılarıyla doyan kuşun
Sevinçli kanatlarındayım
Kim karışır bana
Nerden bilecekler kalbimi
Kuş kanadına yüklediğimi

Yol kenarında durup torununun
Hırkasının önünü kapatan ninesinin
Ellerinden alacağım güveni
Kim bilebilir bir hırka düğmesinde
Bulduğum huzuru

Kendi içimden çıktım nihayet
Aradıklarımı buldum sonunda
Her insanda, her olayda
Çıkmak lazım biraz
Hem şu bedenden, hem de yürekten

Çözüm hayattan geliyor ve aramayı bilmekten
Yola çıkmayı göze almaktan
Razı olmamaktan geliyor çözüm.
Bıkıp oturmadan, hep ayakta kalmaktan
Günlerin bittiği yerde,kendi günlerini başlatmaktan
Bazen dakikaların önüne geçmekten
Bazen dakikalar giderken onunla gitmemekten
Cevapları bulunmayan sorulara kahretmemekten geçiyor

Günahların, güzellikler başrol oynasın diye
Figüranlık yaptığını bilmekten geçiyor
İsteklerin şımarık bir çocuk olduğunu ve
Uslu çocuk mantıktan yine de daha önde olduğunu
Bilmekten
İnsan kimyasının bir doz sevgiyle
Tüm formülleri alt üst edeceğini
Bilmekten geçiyor çözüm.

Ne için varoldum sorusunu
Nerenizle cevapladığınızdan
Geçiyor çözüm.
Kalbiyle cevap verenlere
Bu hayat ödül olsun...