Neden Bana Sorarsın İçim Şiiri - Özlem Saba

neden her eksiğini bana sorarsın içim?
ben olmak değil ki, benim seçimim.
suyunu çekmemiş pirinç nasıl dokunursa dişe.
çiğlik de gitmez ki, ateşe düşmeyince…

her başın derdi değil ki yerdeki karınca.
sen var da suçu biraz, kendinde ara…
ruh dediğin kaçar mı hiç Nar'dan?
Pervane'nin aşkı mı yoksa yalandan...

nice dervişler aşk aşk deyi düşmedi mi yola?
yol dediğin gidilir, verilmez ki mola.
uçan kuş kısınca kanadını, çakılmaz mı yere?
var biraz da sen kimsin, onu sor kendine...

yazık ki kimim, çok geç anladım.
bu rüyadan ben, çok geç uyandın.
yavaş yavaş azalırken günlerim,
ben bu aşkla ah-ı figan etmekteyim...

verdiğin zahmet yeter, incitme artık kalbimi.
sen sus biraz da, ben konuşayım.
korkarım mahşere kadar sürecek bu çile.
say ki sen Yusuf'sun, ben de Zindanınım

kebabın güzeline derlermiş büryan.
iyisi olmaz ki insanın, ne yapar şeytan?
elden ne gelir, böyle buyurmuş Sultan.
Giryan da biziz, Hannan da biziz, oluruz Nalan...

sen sen ol eğriye doğru deme.
sat canını pazarda, aman ha benim deme.
hiç bölünerek olur mu 'bir' , 'iki' ?
iki yarıma da sakın ha, 'bir' deme!