İçimden (2) Şiiri - Osman Erdoğmuş

İÇİMDEN (2)

Çıkıp yüce dağlara,
Bakmak geldi içimden.
Bakarak şu bağlara,
Yakmak geldi içimden.

Kokladığım gülüne,
Irmak olup gölüne,
Yalnız senin gönlüne,
Akmak geldi içimden.

Teslim oldum Allah’a,
Belki çıkmam sabaha,
Sakarya’yı bir daha,
Yıkmak geldi içimden.

Bağır yanar doğrusu,
Sonra çıkar kokusu,
Bir kovacık olsun su,
Dökmek geldi içimden.

Sensiz âlem bir yana,
Can verirsin canana,
Şimşek gibi dünyana,
Çakmak geldi içimden.

Müşteri yok satmaz ki,
Derdime dert katmaz ki,
Yara dikiş tutmaz ki,
Dikmek geldi içimden.

Istırapla örülür,
Yolun sonu görülür,
Bir gün hesap dürülür,
Çıkmak geldi içimden.

Ayrı tutar nefsini,
Duymaz yârin sesini,
Birer birer hepsini,
Tıkmak geldi içimden.

Aşk ateşi sönmüyor,
Sensiz dünya dönmüyor,
Acılarım dinmiyor,
Çekmek geldi içimden.