İçimden Şiiri - Dursun Tombul

İçimden;
Dörtnala
Ne atlar geçer,
Nice fırtınalar durulur
Yağmurlar çiseler.
İhanetine karşın
Aşkımız
Kaf dağının ardına
Kaçıp saklanmıştır.
Durmaksızın ağlar, inler.
Kayıp kentin
Şövalyeliğine soyunurum.
Tekmil dert ve
Kasvetlerle boğuşurum.
Yine kayıp kentin
Loş sokaklarını
Adım adım arşınlarken,
Bir uğur böceğinin
Kanatlarına sığınırım.
Gidecek yerim
Kalmamıştır artık.
Takatim yok
Ha çıktı,
Ha çıkacak soluğum.
Çaresiz,
Anılarımla
Kanlı biçaklı olurum...