Dağlardan sis çekiliyor bir anlığına,
ama içimdeki hüzün hâlâ derin.
Ayaklarım toprağa değil,
görünmeyen bir boşluğa basıyor;
her adım geçmişin yankısıyla dolu.
Gölgeler uzanıyor göğe doğru,
her biri bir hatıra, bir kayıp taşıyor.
Zaman artık ölçülemiyor;
saatler, günler, yıllar
sadece hatıraların derinliğinde eriyor.
Rüzgâr esiyor sessizce:
“Her veda yeni bir yolculuk demek.”
sessizliğin içinde yürürken,
kaybolan nesnelerin arasında
kendi gölgemi arıyorum.
Sis tekrar sarıyor beni,
ama artık korku değil, bir tanışıklık var;
dün, bugün ve yarın
aynı sessizlikte birbirine karışıyor.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 07:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!