Hergünümü kayıtsız geçirirken, odamda asılı duran takvimden bir yaprak daha eksilirdi mevsimsiz gecelerde...
Yıldızların eşliğinde, rüzgârın şiddetinde ve esmer semanın renginde.
Hayallerimden kayıplar verirken, umudumdan nicelikler yitirirdiğimde, gönlümün takviminden bir yaprak daha düşerdi gözyaşlarımla birlikte.
Tüylerim diken diken olurdu, şakaklarım delicesine ağrırdı.
Böyle kanıtsız bir hissiyata kapılırken...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta