İçimdeki Sürgün
Bir harita çizdim avuçlarıma,
hiçbir yol seni göstermedi.
Sürgün dedikleri şey,
bazen bir şehir değil,
bir suskunluktur insanın içinde.
Adını unutmamak için
her gece başka bir şiir ezberledim.
Ama kelimeler bile terk etti sonunda,
bir tek acı kaldı bana sadık.
Yolları yürüdüm,
ayak izlerim bile dönmek istemedi.
Her durakta seni sordum,
her cevap biraz daha eksiltti beni.
Sürgün yeri benim içimdeydi aslında
kimse bilmedi,
kimse aramadı.
Ama ben,
her sabah seni hatırlayarak
bir ülke kurdum kendime.
Ve orada,
yalnızca sen vardın,
yalnızca ben sürgündüm.
Burhan GÜLER
Burhan GülerKayıt Tarihi : 1.11.2025 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!