İçimdeki Sızı Şiiri - Sadık Güler

Bir gönül var ki bende, dert içinde yanıyor
Zalim felek özümü, yalnızlıkla sınıyor
İçimde sonsuz umut, döneceksin sanıyor
Her nefesim sen diye, dilde adın tükenir

Yüreğimde izlerin, içim yakar dağ olur
Baharımda hüzün var, sensiz renkler boğulur
Rüzgâr taşır sesini, gönlüm sende kaybolur
Ayrılık hasretinde, hayal umut tükenir

Dostlar bile anlıyor, suskun hâlimden beni
Bilmiyorlar ki sensin, bu hâlimin nedeni
Her şarkıda bir anın, her nota söyler seni
Türkülerim yanıkça, sazda mızrap tükenir

Dilimde dua adın, ellerim hep semada
Her namazda bir niyaz, tüm sözlerim duada
Kalbim sende duruyor, aklım ise fezada
Yetiş diyorum yârim, sefer vaktim tükenir

Bir nefesin yeterdi bu suskun sözlerime
Hep hayalin dolaşır uykusuz gözlerime
Bir ellerin dokunsa can verir dizlerime
Aşkınla yanar sinem, bende takat tükenir

Ay ışığı düşerken, geceme hüzün iner
Yıldızlar kadar sessiz, sırtıma dertler biner
Şu ayrılık hasreti, bir tek sözünle diner
Akıp gittikçe zaman, sevinçlerim tükenir

Gözlerimde hayalin, yollarına bakarım
Sensiz geçen yılları, sitem ile yakarım
Kalbim sızlar gizlice, gözyaşımla yıkarım
Sevdanın yükünde can, canda beden tükenir

İklimim hazan olur, savrulunca düşlerim
Kahır çöker üstüme, bitmez kara günlerim
Umudum solar gider, kaybolur gülüşlerim
Gecelerin koynunda, ömrüm sessiz tükenir

Olmadığın zamanlar, yiter hep yavaş yavaş
Hasret büyür özümde, derinlerde bir savaş
Her adımım boşluğa, başlar tende bir telaş
Ömrümün baharında, gözümde fer tükenir

İçim dertle dolsa da, ben sözüme Sadığım
Kalp kalbe karşı imiş, sevdâdan anladığım
Ayrılık zor bir karar, kavuşmaksa bir adım
Yol kavşağa geldikçe, adreslerim tükenir

Ruhumda ruhsun sanki, aynalarda hep yüzün
Sevdan kanımda akar, hem gece hem gündüzün
Ömrüm sana bağlı yâr, gel çökmeden kör hüzün
Şiir biter, söz biter, bende hece tükenir.