İçimdeki Sen Şiiri - Erdal Koca

Bir ses çağırır beni,
İçimdeki derinlerden…
Hep ruhumu titretir ya da bendeki beni
Ve her gece zamansız, yorar yorgun bedeni

Ufuk ise kor kızıl, güneş doğmak üzere
Belki bir an çağırır belki günde bin kere

Bazen başak tanesi, bir harman ekinlerden
Bazen bendeki nefret, içimdeki kinlerden
Ya da o ses ki gelir gizliden, gaiplerden
Kim bilir belki de tâ dünlerden…
Güneş doğduğu zaman,
Gelecek o günlerden

Bir ses çağırır beni,
Bulutların üstünde…
Şafakların ötesi, ufukların ardından
Kim bilir belki sensin belki de geçen zaman
Nedir bu, zelzele mi?
Yer mi oynar yerinden…
Bir ses çağırır beni derinden mi derinden…
Mutlaka son bulacak
Belki…
Belki günün birinden

Bir karanlık gecede…
Henüz vakit çok erken güneş doğarken yeni
Zamanın ötesinden bir ses çağırır beni
Herkesi çağırmakta her geleni geçeni
Yıllarca aramışım hep içimdeki seni

6.8.2015
http://erdalkoca.com/2015/08/icimdeki-sen/