İçimdeki Mazoşist Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Birisinin ağlaya ağlaya kaybettiğini
Sen güle güle yaşayamazsın, demişti nenem.
Ne kadar da haklıymış...
Senin olmayan,
Senin için atmayan bir yüreği,
İstesen de taşıyamıyorsun.
Ya yürek duruyor,
Ya da sen mücadeleyi bırakıyorsun.

Devrimci bir babanın devrimci bir kızıyım.
Hiçbir engel,
Hiçbir set,
Hiçbir barikat yenemezdi de beni...
Ben aşk denen Azrail'e yenildim.
Öyle güzel gözleri,
Öyle naif sözleri vardı ki...
Aktı yüreğim ılık ılık,
Engel olamadım.
Ne ara girdi,
Ne ara fethetti yüreğimi?

Şimdi, yüreği işgal edilmiş bir komutan gibiyim.
Bana ait olmayan bir yüreği misafir ediyorum.
Ona kanatlar takıyorum, istiyorum ki
Kanatları olduğu hâlde uçup gitmesin benden.
Ama o hep kanat çırpıyor.
O kanat çırptıkça içimde bir bir kırılıyor duvarlar,
Gurur camlarıma vuruyor,
Zincirlediğim kelimeler,
Çığlık çığlığa dağılıyor.

"Sanki," diyor içimdeki mazoşist,
"Sanki sevseydi ne olurdu seni?
Zaten yetim kalmıştın,
Öksüz de bırakmasaydı ne olurdu?"
Herkesi ve her şeyi susturan ben,
Bir yüreğimi susturamadım.
Uzanıp başını okşayamadım.
Hep yanlış limanlara demir attı,
"Çek halatları, gidiyoruz!" diyemedim.

Şimdi, yaktığım limanların hesabını veremiyorum.
Bana ait olmayan bir kaderi istemsizce kabulleniyorum.
Her şey bana yabancı:
Bakışı,
Gülüşü,
Duruşu...
Of! Kim yanlış yazdı bu kaderi,
Deyip de silemiyorum.

Oysa avuçlarımda çiçeklerle gelmiştim...
Bir eğdim boynumu, düştü tacım,
Sallandı tahtım.
Yüreğin ayazda kalması bu olsa gerek.
Herkesi layık olduğu yere koyan ben,
Bir seni koyamadım layık olduğun yere.

Demiştim yüreğime alırken seni:
"Benim başımın üstü de,
Ayağımın altı da müsait."
Yalnız bir ayrıntı...
Ayağımın altına düşeni, başıma taç yapmam bir daha.
Sen düştün ayaklarıma
Ve ben, üzerine basıp geçtim.

Benim olmayan bir bulutun yağmurunda ıslanmak istemiyorum.
Ya çek dilini, doldur gözlerinle, vur yüreğimden...
Ya da çekil git benden.
Ben seni benimle gülerken gördüm ya,
O da bana yeter.
23.02.2025 07:47