İçimdeki Lunapark Şiiri - Huban Asena Özkan

Bir kız çocuğuyum ben,
Bağırdığım şeyler ise,
İçimdeki Lunaparktan gelen çocuk sesleri,
Oyun oynayan çocuklar bağırıyor.
Öyle bir Lunapark ki, dünyanın en güzel yeri
Hayal et şimdi,
Sen varsın ve her yer oyuncak dolu,
Bir çocuk misali sen,
Hayal dünyandaki çocuklarla oynuyorsun,
Ne kadar da mutlusun.
İşte o yüzden
Benim kırgınlığım Lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar.
Sorun atlı karıncalar değil, arkamda dönüp duran dönme dolaplar.

Huban Asena Özkan