En derin kuyulardan tırnaklarımı kaynatarak çıktım,
en çıkmaz sokaklardan duvarları yıkarak çıktım,
en büyük yangınlardan yağmur oldum sağnak sağnak yağarak çıktım
gel gör ki azizim kendi içimden çıkamıyorum...
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
İnsanların bir mağara hayatı olmalı...
İnzivaya çekilmeli...
Kırk gün, yüz gün, belki yıllarca...
En önemli meseledir, kendi içinden çıkmak...
Kendi içinden çıktığın zaman ne kuyu, ne duvar ne de yangın seni etkilemeyecektir.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta