En derin kuyulardan tırnaklarımı kaynatarak çıktım,
en çıkmaz sokaklardan duvarları yıkarak çıktım,
en büyük yangınlardan yağmur oldum sağnak sağnak yağarak çıktım
gel gör ki azizim kendi içimden çıkamıyorum...
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
İnsanların bir mağara hayatı olmalı...
İnzivaya çekilmeli...
Kırk gün, yüz gün, belki yıllarca...
En önemli meseledir, kendi içinden çıkmak...
Kendi içinden çıktığın zaman ne kuyu, ne duvar ne de yangın seni etkilemeyecektir.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta