İçimdeki Helen Şiiri - Ahmet Aksoy

Sevgili Helen ne kadar uzun zamandır
Sana kavuşmayı beklediğimi ve
Seni ne kadar güçlü bir şekilde arzulamakta
Olduğumu tahmin bile edemezsin.
Uzun süren, yalnızlığın hüküm sürdüğü
Karanlık geceler ve acılı günler artık son buldu.
Artık öyle mutluyum ki, sana kavuşmak beni
Neredeyse küçük çocuklara döndürdü.
İçimden koşmak oynamak hoplayıp zıplamak geliyor.
Seni bulduğumdan beri aldatılmaların
Hainliklerin ve itilmişliklerin gölgesinde
Çınar gibi yükselen ruhum
Gövdesini saran kurtlardan kurtuldu.
Sonsuzluğun şefkatli ellerinden içtiğim
Ferahlatıcı şerbet beni bulutların üstüne çıkardı
Daha da iyisi bulutların gerçek bir parçası haline getirdi.
Seninle birlikte ihanetin karanlık sokaklarından
Geçmez oldum artık içimdeki sen beni
Karanlık aşklardan mutsuzluk oyunlarından
Uzaklaştırıyorsun. şu acımasız dünyada
Yaşadığım yalan aşklar bana
Ne kadar acı çektirdi bilemezsin.
Hep ezilmek ve hep kaybetmek ve
Hiçbir zaman ne ezmeyi ne de
Birine karşı galip gelmeyi düşünmezken.
Vuslata inanıp da içine girdiğim ve
Çaresizce dolaştığım labirentler yok artık.
İçimde bir an olsun terk edilme korkusu yok.
Sana kavuştuğumdan beri ayrılık
Karabasanları yanıma uğramaz oldu.
Çünkü sen benim yüreğime yerleşerek
Bana kendim kadar yakın oldun.
Helen sen benim içimdesin artık ve asla
Beni terk edemez bana acı veremezsin.
Ömrüm boyunca içimde yaşayıp beni besleyen
En büyük yardımcım olacaksın.
Seni seviyorum Helen ve bana geldiğin gün için
Sana minnettarım mutluluk çiçeğim.

Ters yazılmış bir şiirin
Başıydı aşkımız.

Ah Helen sevdiğim
Ne de güzel saçların vardı
Sapsarı bir teli bile
İncinsin istemezdim
Nasıl da kıydılar sana

Ah Helen canım sevdiğim
Ne de güzel bakardın
Mas mavi gözlerinle
Bir damla yaş düşsün istemezdim
Nasıl da kıydılar sana

Ah Helen canım sevgilim
Nasıl da koşardın kırlarda
Bir ceylan gibi ilk baharda
Daha ilk baharındaydın
Nasılda kıydılar sana

Ah Helen’ im canım
Yaşarken tek sevdiğim
Ölümünü görmediğime sevindiğim
Nasılda kıydılar sana
Nasılda, nasılda, nasılda kıydılar sana.

Tam yüreğime sapladılar
Zalim ve acımasızca
Ezdiler iyi olan içimde ne varsa
Kötülüğe dair ne varsa gördüm

Merhamet nedir
Bilmezmiş şu dünya
Her an acı ve keder var
Kırdılar içimde ne varsa

Nereye baksam açlık
Nereye baksam sefalet
Nereye baksam ölüm var
Kırdılar döktüler, içimde ne varsa

Hainleri gördüm katilleri gördüm
Hırsızlığı gördüm, aldatanı aldatılanı
Düşene tekme atanı ve kurşun sıkanı
Kötülüğe dair ne varsa gördüm

Umudum boşmuş onu anladım
Yapılacak ve yapılmayı bekleyen
Binlerce iyilik varken, kötüye kul
Köle olanları gördüm, darmadağın ettiler içimi

Dayanamadım öfkeye kapıldım
Kötüye kötü oldum, Ah Helen Ah Helen
Bize de dokundu kötülükleri
Döndüğümde sen yoktun.

Beti benzi atmış bir umudun
Yanışı yıkılışıydı belki
Sana duyduğum aşkın
Yok oluşu, tükenişi Helen

Oysa ne kadar sevmiştim
Sana ne kadar değer vermiştim
Ama ne yazık hala acısa da içim
Yüreğimi kaybettim aşk dediğin nedir Helen.

Hatırlıyor musun Helen’ im
Bir iş için bir sahil kasabasına gitmiştim
Ve sen kulağıma hiç
Dönmemem gerektiğini fısıldamıştın
Şimdi düşünüyorum da
Bunca insan arasında
O gün keşke seni dinleseydim
O zaman hiç bugünleri görmezdim.

Seni sana sen değil
Seni sana ben getirdim
Seni bana sen değil
Seni bana ben getirdim

Gelişini bir ben bilirim
Benden başka yok
Senden haberli
Seni bir ben bilirim

İçimde gizlediğim sevgili
Sensizliği bir ben bilirim
Senden öncesini senden sonrasını
Sensizliği bir ben bilirim

Ben senin çocukluğunu bilirim
Ben senin büyümeni gördüm
İzledim gelişmenin her anını
Ben seni içimde yoğurdum.

Ne kadar güzeldi seni yaşamak
Her an ve bitmezcesine mutlu olmak
Her vakit sana koşmak
Ve seni, beni beklerken bulmak

Ne kadar güzeldi sadakatin
İçimde bir kez olsun şüphe olmadı
Seni kaybetmeyi düşünmedim
Mazisi olmayan gerçek aşkım.

Evren dediğin iç içe
İç içe aynalar gibi
Bakışın yansıması
Bir aynada

Ve sen
Ve sen Helen
Benim evrenim
Varlık nedenimsin.

Ağlamak geliyor içimden
Bu mutluluk daha
Ne kadar sürer Helen
Korkusu sardı yalnızlığın
Daha sen gitmeden
Yüreğim daha
Ne kadar kaldırır
Bunca keder ve sıkıntıyı
Ve sen daha
Ne kadar yaşayabilirsin
Bunca dert arasında
Senin için yüreğimi
Cennet yapabilmek isterdim
Ama ne yazık, yazık ki
İzin vermiyor yaşamım.

Hep gizleyeceğim seni
Kimse bilmeyecek Helen
Yoksa bizi kıskanırlar
Korkarım seni kaybetmekten

Ne olur sende belli etme varlığını
Kimse bilmesin seni
Bir gün gelir de biri duyarsa
Kırılır nazarından içimde ne varsa

Ah Helen sen ve sensizlik
Gitmeyeceğim desen de
Nice gelenler bilirim
Gitmeyeceğine yemin ederek.

Umarım terk etmezsin beni
İstemiyorum son bir kez daha
Yalnız kalıp terk edilmek

Umarım ter etmezsin beni
Biliyorsun benim için önemini
Bu seni ilk hissedişim ve ilk görüşüm

Umarım terk etmezsin beni
Artık yalnızlık olmamalı
Ah Helen gitmemelisin ölene dek.

Yüreğime çiçekler ektim
Böldüm yüreğimi çiçek bahçelerine
Kırkımızı, beyaz, siyah
Güllerim var senin için.

Yüreğime çiçekler ektim
Çeşit çeşit çiçeklerim var senin için
Laleler menekşeler papatyalar
Aklına gelebilecek her şey hepsi senin için.

Yeter ki sen sıkılma,
Güzelliğin kadar olmasa bile
Mümkün olduğunca güzel olsun
Yaşadığın yer, her şey senin için.

Her şey ikimiz için
Sıkılmanı istemem Helen
Beni terk etmeni istemem
Her şey senin için.

Sevgidir elimde ince kalem
Yazıyor aşk mürekkebinden
Bir yürektir yazdığım
Senin olduğun senin büyüdüğün.

Sen benim abıhayat çeşmem
Ben sende sürmekteyim gençliğimi
Sen benim ölümsüzlüğüm
Bana hayat veren ve beni yaşatan

Bende seni yaşatacağım
Senin beni yaşattığın gibi
Ve seninle birlikte bende öleceğim
Ne zaman biterse beni besleyen suyun

Şefkatse şefkat sevgiyse sevgi vereceğim
Söyle benden ne istersin aşkım
Yıldızsa yıldız güneşse güneş
Söyle sadece ben sunayım sevgilim

İçimden bir ses beni zorluyor canım
Öyle diyor gönlünden ne geçerse yapmalıymışım
Çünkü bugün birlikteliğimizin son günü olabilirmiş
Dönebilirmiş seni bana getiren aşkım

Ah Helen ah Helen
Yazamadığım şiirim
Ah Helen ah Helen’ im
Yaşayamadığım şiirim.

Bazen sırf değişiklik olsun
Biraz fark olsun diye
Tartışalım istiyorum
Sırf sen sıkılma diye

Ama ne zaman
Ortaya bir sorun çıkarsam
Öyle bir bakıyorsun ki içimden
Ve sana kıyamıyorum, kıyamıyorum.

Kızma ne olur kızma bana Helen
Ne olur darılma, her an
Seninle ilgilenemiyorum diye
Seninle yaşamak için çalışmam gerek.

Ah Helen aşkımın
Tükenmez cumartesisi
Ben sende haftanın
En güzel gününü buldum
Ne pazartesinin çocuksuluğu
Ne salının acemiliği

Ne çarşambanın yeni yetmeliği
Ben sende haftanın
En güzel gününü buldum
Ne bir olgunluk öncesi perşembe
Ne de cumanın eksik olgunluğu
Ey cumartesim en güzel günüm
Aşkımın bitmez cumartesisi
Pazara kadar seninleyim.

Gün batışıyla eve gider
Eve gider tüm işçiler
Paydos vakti gelmiştir artık
Bir sen terk etmezsin yüreğimi.

Ah birine gel dememek
Çağırmamak onu yalvarırcasına
Çünkü hep içinde olduğunu bilmek
Her akşam eve dönüşte
Kapıyı açan bir sevgili olması gibi
Ah Helen’ im ne büyük mutluluk
Yüreğimde dirildiğin güne minnettarım
Ben seni hiç gözüm yaşlı çağırmadım
Çünkü hep çağrıldığın yerdesin.

Ah Helen nice şarkı bilirim
Bana acıyı ve kahrı tattıran
Nice hüzünlü şiir bilirim
Bana ölümü hatırlatan

Ah Helen im istemiyorum
Bahsedilsin mutsuz aşklardan
Yüreğimde yalnız ikimiz olalım
Uğramasın ne keder ne de hüzün.

Sana olan bağlılığımı bilirsin
Her gece içimden içime
Seni sevdiğimi söylerim
Yolda bir güzel görsem
Hemen başımı çeviririm
Ben seni gözümle de olsa aldatamam
Bilirsin canım sana yalan söyleyemem
Sen benim meleğimsin.

Hiç üzmüyorsun beni
Ne istersem onu yapıyorsun
Ama yetmiyor yetmiyor Helen
Ayrılık saatlerindeki ayrılık
Uyku bile olsa uzaklık
Yakıyor yüreğimi uyuma artık.

Bitmez tükenmez şiirlerim
İçimdeki Helen’ im
Yazıyorum durmadan
Övüyorum seni yıldızlara

Övüyorum tüm insanlığa
Ve yaşatıyorum seni
Ve yaşadıkça da yaşatacağım
İçimdeki aşkım.

Yalnızlığımın tıraşlı günleri
Başlamıştı gelişinle
Kimsesizliğim yoktu artık
Temiz giyimliydim

Varlığın yetiyordu
Kendime saygı duymama
Ve kendime sesleniyordum
Yalnız değilsin diye.

Sana kavuştuğum günü unutamıyorum
Her an aklımda tekrarlıyorum
Bu mutluluk sürmeli bu mutluluk sürmeli
Her an yaşasam o anı, yine de yetmez canım

Ne kadar hüzünlüydüm bir aşkı kaybetmiş
Bir aldatılmışlık içinde yıkılmıştım
Kaderime yanıp yıkılıyorken, yenilmiş
Birden bana seni getirdi kaderim

Ve ben onca yıkıntı arasından
Öldüğüm yerden kalkarak uzattım sana ellerimi
Ve bana sunduğun güneşe baktım
Ve ondan beri içimde doğuyor güneşin.

Bir dolunayı gizleyen
Bulut gibiyim
Seni gizliyorum
Olmadığın her yerde.

Milletin yoktur senin
Kozmopolitsin sen
Sadece adın var
İçimdeki sana koyduğum.

Yalnızlığım fecre karıştığı an
O gecenin son anlarında
İnsansız vakitlerden çıkıp
Günün karmaşalığına atıldığımda

İnsansız geceme değil
Karmaşık güne değil
Tan vakti, gidişine
Senden ayrılışıma yanarım.

Ah Helen kapı ardında
Saklandığın yetmedi mi
Gizlendiğin yerden çık ve gir içeri
Tüm dünyam senindir.

Güzelliğin ruhumu okşuyor
Truvalı güzel Helen
Savaşmış düşmanlıkmış boş ver
Gel sevişelim son bir kez.

Ah Helen dün doğum günündü
Ve ben alabildiğine içiyordum
Sanki doğrularcasına bir unutulmuşluğu
Aklımda hayalin kendimden geçiyordum

Bir neşe yoktu halimde
Bir keder bile diyemem
Sadece içiyordum kendi ruh halimde
Ve bir unutulmuşluğu hissediyordum.

Seni kaybettiğimden beri
Bir tablo gibiyim alabildiğine gerçek
Ve en büyük simgecileri bile
Hayrete düşürecek gizli bir ruh halinde.

Ağıtçılar ağıt yakar
Bütün ağıtçıları kandırdım
İçimdeki bütün ağıtçılar
Bize ağlar.

Gözlerinden çıkan alev değildi belki
Yüreğinden çıkan lav değildi
Ama kulaklarımda yankılanan sesin
Hala yakıyor içimi.

Gizil sevgilim Helen
Bir gün çıkacaksın ortaya
Güneş gibi doğarak hayatıma
Biliyorum benim için geleceksin

Şimdilerde gizlenirken
Bir gün çıkacaksın ortaya
Seni yoğuruyorum içimde
Ve hazır olacaksın bir gün

Seni ben getireceğim dünyaya
Yalnızlığıma son eresin diye
Bu aşksız dünyaya
Aşk getiresin diye.

Seni ne zaman kaybederim bilmem
Belki beni terk ettin ama gidişin yetmedi
Yetmedi bendeki seni götürmeye
Bir sen gitti başka bir sen geldi
Ancak ayrılalım demenle başlayan ayrılık
Cümleni tamamlayana kadar sürdü
Ve sen ve sen hala benimsin
Ve sadece güzelliklerinle
Artık hata işleyemez beni üzemezsin
Bende kalan sen
Sadece iyi yanlarınla kaldı.

Ters yazılmış bir şiirin
Başıydı aşkımız...

Ters yazılmış
Bir şiirdi ve
Her şiir gibi
Sonunda başına döndü...