İçimdeki giz Şiiri - İlyas Kaplan

meçhul bir geminin meçhul bir denize açılması gibi
bir vahşinin öç alma saatini beklediği gibi beklerim
nar-ı aşkına boyanırım sineme saplanan velveleyle
tohum toprak altında nasıl yeniden doğuyorsa öyle

cümle alem bir hasret türküsü nasıl söylüyorsa
sessizce beklerim yeniden var olmanın umudunu

dibi yok göklerden yeter ürktüğüm yeter çektiğim
fesat üflüyorlar daima her kıpırdayan şüpheye
her gün bir başka hicrana muzdarip
uzayıp gidiyor sitemlerim yılların koynunda ötelere
çare bulamadıkları yeni hüsranların ellerinden tutup

geceler boyu kaybolacak sonra ağıtlar çökecek şehre
bitecek yüreğime hükmeden bu çıldırtan darbeler

adem suretinde ten bırakıp can olurum
yokluğu hüzünlerle giyindirip hayaller kurarım
çözülür içimdeki fırtınanın gerisindeki giz
kılı kırk yarmadan bilirim bu dehlizlerden geçilmez
lahitleri açılır bir bir kabuslar bitmez

gece birazdan örtüsünü çıkarıp başka bir yüzünü gösterecek
İşte o zaman nice özge alemlere ıstırabın sırrını fısıldayacağım

redfer