İçimdeki Feryadı Susturamıyorum

hiç oluyormu size diye sormayacağım
insanca yürek taşıyan herkese olur
hüzün bazen boğar bizi
elimizden bir şey gelmeyince
ağlamak isteriz dolar gözlere yaşlar
fırtına öncesi sessizlik başlar

yüreğimizde bolca olur hüzün
kendinden çok sevdiğini düşünürsün
kendinden çok ona üzülürsün
kendinden çok ona dua edersin
o gülsün istersin
acıları benim olsun
o üzülmesin
o ağlamasın
acıysa ben çekeyim
yanmaksa ben yanayım
ağlamaksa ben ağlayayım
özlemekse ben özleyeyim

içimdeki feryatları susturamıyorum
ben sustum onlar avaz avaz bağırıyor
neden diyor neden neden
cevap bulamıyorum
nedensiz nedenlerime
hesap soramıyorum kimliksiz düşlerime
beni bırakıp gitmesin gitmesin diye

moralim cehennemin dibine batmış
çırpınıyor çıkamıyor
yanıyor umudlarım yanıyor
çok sevince insan böylemi oluyor

şuan ki ruh halim çok zavallı biçare
kendimi atsam bir dağın zirvesine
kimse duymasa beni
avaz avaz ağlasam
utanmadan
sıkılmadan
seslice

içimdeki yangını söndürmek istercesine
aksa göz yaşlarım sineme
dua niyetine aminlerimle birlikte
ulaşsa sevdiğime
anımsasa gülümsese
gelse işte ne olur gelse
çok konuştum yine
neyse işte neyse

kadersizin kaderi böyle olur işte
ben dünyaya değil dünya bana isyan edecek bu gidişle
hep ağlamak istiyorsun sulu gözlü sende
mutluluk uzakta ağlamak yakın işte
belki mutlu eder beni yaratan Allahım
yirmidört mart elli birinci doğum günümde
yeniden doğarım belkide
yeni bir yaşama yeni bir güne
sevdiklerimle birlikte

17 Mart 2015/16:13
(MeLekçe Yürek Sesi)