İçimdeki Düşman Şiiri - Tuğşah Bilge

Yakınımda biri var, tam yanımda duruyor,
Hemen masanın karşısında oturuyor.
Nasıl söylesem bunu ona, düşmanlığımı.
Onun bana yaptığı ucubeliği, unutmadığımı.
Sanki hiç olmamış gibi davranıyor.
Halbuki daha geçen ay yaptı bu keleği bana.
Nasıl unutabilirim ki içimdeki sevgiyi.
Aşkımı elimden aldı, daha kötüsü her şeyimi yaktı.
Utanmadan gelip benimle muhatap oluyor.
İnanamıyorum bu olanlara sanki hepsi bir rüya.
Ama uyanınca bu kabustan, alacağım öcümü.
Aynı onun bana yaptığı gibi, hainlikle.
Kötülükle, ızdırap çektirerek, inciterek.
Hassas yüreğini yararak, parçalayarak…
Hatırladığımdan beri dostuz seninle.
İç içeydik hep birlikte, sen ve ben.
İki dost, sırdaş, arkadaş, kardeş, her şeydik.
Ama sen bunu yaptın ya bana, helal olsun.
Çaldın ya aşkımı benden, tek sevdiceğimi.
Öyle olsun, hep içime attım derdi, kederi.
Senide atarım içime,sen üzülme.
Cehennem ateşinden beter yanar içim.
Aşkımı benden aldığın için.
Sen zaten içimdeydin, yan şimdi ateşimde.
Yaşa cehennemi benim sevgilimde…