İçimdeki çocuk ağlıyor
Gözleri ıslak
Elleri cebinde soğuk
Ayakları üşümüş buz kesmiş
İçten içe hıçkırıklara boğuk
İçimdeki çocuk ağlıyor
Sevgisiz kalmış
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ne güzel...İçinde ağlayan da olsa hala bir çocuk olması... O çocuk hiç ölmesin canım, ömrünce. Hep saf ve teniz kal ve de neşeyle...Kutladım sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta