unutuluş kavminin leyla’sı olarak kaldın leyli gecelerimde
köhnemiş ayrılıkların can yıldızı yanar kara bağrımda
örüntülerini boyamış karmaşıklığın cenini büyür sensizliğimde
yürürüm yar yüküyle
meçhul kalmış sızılarımın çeşnisinde toplanır yadın
sen sonrası benlik aydınlığında kendime kavuşmanın el’aziziyim
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta